Naar inhoud springen

Dick Maas

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dick Maas
Dick Maas (1988)
Dick Maas (1988)
Volledige naam Dirk Willem Herman Maas
Geboren Heemstede,
15 april 1951
Geboorteland Vlag van Nederland Nederland
Jaren actief 1975–heden
Beroep regisseur
scenarioschrijver
componist
producent
Genre actie
horror
(zwarte) humor
Films De lift (1983)
Flodder (1986)
Amsterdamned (1988)
Flodder in Amerika! (1992)
Flodder 3 (1995)
Do Not Disturb (1999)
Down (2001)
Moordwijven (2007)
Sint (2010)
Quiz (2012)
Prooi (2016)
Onderscheidingen
Gouden Kalf beste regie: De lift 1983
Gouden Kalf beste lange speelfilm: Abel 1986
Gouden Kalf beste regie: Flodder 1987
Gouden Kalf beste lange speelfilm: Lang Leve de Koningin 1995
(en) IMDb-profiel
(nl) Moviemeter-profiel
(mul) TMDB-profiel
Website
Portaal  Portaalicoon   Film

Dirk Willem Herman (Dick) Maas (Heemstede, 15 april 1951) is een Nederlandse filmregisseur, scriptschrijver, schrijver, componist en filmproducent.

De films die Maas regisseert kenmerken zich door een vlot tempo, zonder diepere boodschap, veel zwarte humor, vaak actiescènes met stunts, special effects en visual effects.

Biografie

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1973 begon hij zijn studie aan de Nederlandse Filmacademie, alwaar hij in 1977 afstudeerde. Dick Maas maakte eerst een aantal korte films van 1975 tot 1981. De korte films uit 1980/81 werden uitgezonden door de VPRO.

Na deze korte films bracht Maas in 1983 zijn eerste lange bioscoopfilm uit, de thriller De lift. Maas ontving gelijk zijn eerste Gouden Kalf voor beste regie. Samen met Laurens Geels startte hij in 1984 het filmproductiebedrijf First Floor Features (FFF) op.

Hierna regisseerde, schreef en produceerde hij in 1986 de film Flodder. Ook voor deze film kreeg hij een Gouden Kalf voor beste regie. Hierna volgden de kaskrakers Amsterdamned in 1988 en Flodder in Amerika! in 1992. De eerste twee Flodderfilms staan beide in de top 20 van de lijst van succesvolste Nederlandse films. De eerste Flodderfilm werd in 2007 toegevoegd aan de Canon van de Nederlandse film.

In april 1993 werd Maas uitgenodigd door Lucasfilm om de slotaflevering van de Amerikaanse televisieserie The Young Indiana Jones Chronicles te regisseren. De opnames vonden plaats in Praag en Venetië.[1] De aflevering werd nooit uitgezonden, maar verscheen later wel op video.

Hiernaast trad Maas verschillende keren op als producent, niet alleen voor zijn eigen films. Drie van de door hem geproduceerde speelfilms werden bekroond met Gouden Kalveren: Abel, Lang Leve de Koningin en Karakter voor beste film. Laatstgenoemde film leverde in 1998 tevens een Academy Award voor Beste Niet-Engelstalige film op.

In samenwerking met Veronica maakten Dick Maas en Laurens Geels in de jaren 90 de televisieserie Flodder. Maas schreef samen met Wijo Koek deze afleveringen, maar regisseerde slechts acht afleveringen. Door het succes van de televisieserie besloot Maas na het derde seizoen de film Flodder 3 te maken. In november 1997 overleed hoofdrolspeler Coen van Vrijberghe de Coningh plotseling aan een hartstilstand, drie dagen na een draaidag van de televisieserie. Een vervolg op de serie werd hiermee uitgesloten.[2] De laatste reeks afleveringen werd in 1998-1999 uitgezonden.[3]

In 1999 regisseerde hij zijn eerste Engelstalige film Do Not Disturb en in 2001 een Engelstalige remake van De lift onder de titel Down. Beide films flopten. Maas besloot het productiebedrijf FFF te verlaten.

In 2007 probeerde Maas de auteursrechten op het format Flodder terug te krijgen, nadat het productiebedrijf FFF failliet was verklaard. In 2009 verloor hij deze rechtszaak,[4] maar in het hoger beroep werd hij in 2011 in het gelijk gesteld.[5] Eind 2015 verscheen vervolgens een stripboek van Flodder met een nieuw, oorspronkelijk verhaal getiteld Het mysterie van de dode blondjes.[6]

In december 2007 ging de film Moordwijven in première. Deze film kreeg de Platina Film (400.000 bezoekers, 14 februari 2008).

In 2010 kwam vervolgens de horrorfilm Sint uit. Maas en Huub Stapel werkten na achttien jaar weer samen voor een film. Sint kwam vervolgens veelvuldig in het nieuws, omdat de filmposter voor kinderen te schokkend zou zijn om in het straatbeeld te hangen.[7] Ondanks deze kritiek kreeg de productie binnen vier dagen een Gouden Film voor meer dan 100.000 bezoekers.

Dick Maas nam in 2010 een Career Achievement Award in ontvangst tijdens het Imagine Filmfestival.

In 2012 werd de film Quiz uitgebracht. Ondanks de sterke promotiecampagne, wist Quiz slechts zo'n 70.000 bezoekers naar de bioscoop te trekken en het was daarmee de eerste Nederlandstalige flop voor Dick Maas.[bron?] In oktober 2016 verscheen onder zijn regie en scenario de film Prooi.[8] De opnames hiervan vonden in de zomer van 2015 plaats in Amsterdam. Ook deze film werd geen succes met 31.000 bezoekers,[9] ondanks dat de recensies en reacties van bezoekers positief waren.[10] Wel ging de trailer viraal: deze werd binnen enkele dagen meer dan 250 duizend keer bekeken.[11] In 2019 werd de film succesvol in China uitgebracht. De film eindigde op de vijfde plek van best bezochte films in de eerste week. De film trok in drie dagen ruim 1,1 miljoen Chinezen naar de bioscoop. De film haalde daarmee zo'n 4,4 miljoen euro op.[12]

In 2017 was hij als zichzelf te zien in Ron Goossens, Low Budget Stuntman.[13] Ook verscheen hetzelfde jaar zijn boek Buurman, wat doet u nu?.[14] Hiernaast was hij nauw betrokken bij de digitaal gerestaureerde versies van De lift, Amsterdamned en Down op blu-ray door de Amerikaanse uitgever Blue Underground. Voornamelijk over Amsterdamned waren de critici uit Amerika positief.[15]

Een documentaire over zijn carrière De Dick Maas Methode ging in première tijdens het Nederlands Film Festival 2020.[16][17]

Filmografie (regie)

[bewerken | brontekst bewerken]

Speelfilms

[bewerken | brontekst bewerken]

Televisie

[bewerken | brontekst bewerken]

Korte films

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Historia Morbi (1975)
  • Picknick (1977)
  • Adelbert (1977)
  • Onder de maat (1980)
  • Bonbon (1980)
  • Idylle (1980)
  • Overval (1980)
  • Rigor Mortis (1981; eerste lange televisiefilm)
  • Long Distance (2003)

Muziekvideo's

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Twilight Zone (1982) - Golden Earring
  • Clear Night Moonlight (1984) - Golden Earring
  • When the Lady Smiles (1984) - Golden Earring
  • Amsterdamned (1988) - Loïs Lane
  • Haunted Guitar (1988) - Billy Falcon
  • Turn The World Around (1989) - Golden Earring
  • Burning Stuntman (1997) - Golden Earring
  • Dance in the Light (1997) - Mai Tai
  • Afscheid Nemen Bestaat Niet (2003) - Marco Borsato
  • Laat me Gaan (2004) - Marco Borsato

Zie voor het werk van Maas als (mede)producent:

Bibliografie

[bewerken | brontekst bewerken]

Fictie

  • Salvo (1998)
  • Quiz (2012)
  • Amsterdamned 1- De Naakte Getuige (2021)
  • Amsterdamned 2- Slapende Honden (2021)
  • Amsterdamned 3- Bloedsneeuw (2023)

Non-fictie

  • Buurman, wat doet u nu? (2017)

In de reeks Flodder-strips (i.s.m. Wijo Koek)

  • Het mysterie van de dode blondjes (2015)
  • Dochter Kees en de opgewonden standjes (2017)

Scripts

  • Sint: het originele filmscript
  • Quiz: het originele filmscript
  • Moordwijven: het originele filmscript
  • De lift: het originele filmscript
[bewerken | brontekst bewerken]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dick_Maas&oldid=68301934"